Hoogbegaafdheid en een hoge gevoeligheid
“Dus als jij boos wordt dan schreeuw, sla en schop je? Is dat fijn om te doen?”
Het jongetje (10) kijkt me verbaasd aan. “Nee, echt fijn is het niet, het lucht ergens wel op maar echt bij word je er ook niet van. “Zeg of doe je dan wel eens iets waar je later spijt van hebt?” Het jongetje knikt van ja. “Nou dáár kan ik je nou mee helpen, en ik kan je helpen om te leren het anders aan te pakken als je je boos voelt”. Zijn gezicht gaat stralen, ik zie vrolijke ondeugende nieuwsgierigheid.
Loep
Ik vertel hem over hoe hoogbegaafdheid een hoge gevoeligheid met zich mee brengt waar je mee om kan leren gaan. Alsof je alles onder een loep ervaart. En die kan je leren hanteren zodat je er gave dingen mee kan in plaats dat het je alleen maar boos en verdrietig maakt. Ik vertel hoe ik mijn eigen zoon met zijn boosheid geholpen heb. Ik geef hem een idee mee om thuis eens uit te proberen. Blij en lachend verlaat hij mijn praktijk “ik vond het heel leuk” hoor ik hem tegen zijn moeder zeggen.
Anders zijn kan soms een enorm gevoel van machteloosheid met zich meebrengen. Een machteloosheid die zich in de meeste gevallen uit in boosheid en woedebuien. Als je gaat snappen dat er achter deze boosheid een machteloosheid en dus pijn schuilt kijk je er heel anders tegenaan en zal je er vast ook anders op reageren. We hebben allemaal de behoefte om gezien te worden, ergens bij te horen, ons veilig te voelen, te connecten met anderen en begrepen te worden. Op het vlak hoogbegaafdheid gaat hier vaak veel mis en ontstaan er tekorten. Hoe eerder je hier mee om leert gaan hoe beter.
Vloek of kracht?
Hooggevoeligheid is een prachtig talent, mits je het goed leert te gebruiken. Anders wordt het je valkuil. Vaak ervaren hoogbegaafden hun hoge gevoeligheid als iets wat lastig is, soms zelfs als vloek. Ze hebben bv moeite met spreken voor een publiek, blozen en/of huilen snel, raken sneller overprikkeld en worden boos of geïrriteerd. Soms ervaren ze de emotie van een ander als die van henzelf en is dit lastig van elkaar te onderscheiden. Hoogbegaafden nemen gewoon meer waar dan de meeste andere kinderen en denken hier meer en grondiger over na. Ze zijn gevoelig voor de kleinste dingen, veranderingen en details en raken al snel aan het piekeren. Dat er een enorme kracht ligt in deze gevoeligheid zien ze vaak niet, ze ervaren dit enkel als een last.
Deze gevoeligheid is wel degelijk een kracht, een kracht waar je gave dingen mee kan doen. Als je deze gevoeligheid stopt in kunst, muziek, dans, connectie met anderen of voor mijn part in het ontwerp van een nieuwe stof om kleding van te maken….. dan kan je dingen ontwikkelen of neerzetten die mensen zonder deze gevoeligheid niet zouden kunnen. Mijn werk bijvoorbeeld. Zonder deze gevoeligheid zou ik belangrijke signalen missen en de plank misslaan in de begeleiding. Mijn cliënten zouden zich onbegrepen voelen zonder deze gevoeligheid. En zonder deze gevoeligheid zou ik minder intens kunnen genieten van dingen in het leven. Het hanteren van deze loep brengt geweldige dingen met zich mee. En uit mijn ervaring kan het zelfs levens redden. Daar waar ik vroeger dacht dat het mijn zwakte was, zie ik nu dat mijn gevoeligheid juist mijn kracht is!