Zonder haar was ik er misschien niet meer

Ik begon in de brugklas bij Maaike, iets wat ondertussen ruim 4,5 jaar geleden is. Ik heb van jongs af aan me nooit ergens op m’n plek gevoeld. Ik kon het niet vinden met andere kinderen, ik kon me niet vinden in hun manier van denken, werken en doen. Dit affecteerde mij zwaar. Mijn moeder wist altijd al dat ik slimmer was dan de rest en er daardoor niet tussen paste, maar op een gegeven moment woog dit zo zwaar op mij dat ze hulp inschakelde. Eerst bij een ander, daarna bij Maaike na zien dat de eerste geen effect had.
Maaike heeft het verschil in mijn leven kunnen brengen. Na meerdere sessies voelde ik me voor het eerst gezien en begrepen. Ik kon voor het eerst praten met iemand die de wereld hetzelfde zag als ik. Dit hielp niet alleen mijn situatie, maar ook mijn kijk op de wereld. Ik was niet meer alleen, ik was niet meer het zwarte schaap, want er zijn mensen die het zien zoals ik het doe. Maaike heeft mij in de 4,5 jaar dat ik haar ken geholpen op een manier dat ik en mijn moeder niet dachten dat mogelijk was. Na een extreem moeilijke tijd in de corona-periode, kon ik door haar weer licht zien in het leven. Zelfs nu denk ik terug aan haar methode als ik me in een moeilijke situatie bevind. Haar manier van werk is als geen ander, ze is geen gemiddelde psycholoog die een boekje leert en reproduceert. Haar werk komt uit het hart, ze ziet je niet als cliënt, maar als persoon. Haar empathie en begrip hebben mij uit de diepste kuil die er bestaat geholpen en ik zal haar daar mijn hele leven dankbaar voor zijn, zonder haar was ik er misschien niet meer. Maaike betekent voor vele anderen hetzelfde en ik hoop daarom ook dat ze dit werk zo lang mogelijk kan blijven doen.